Ithaca Restaurants | Myrtia Restaurant Stavros Ithaca Greece

Η ιστορία μας

Το όνομα μας, MYRTIÁ:
το φυτό που με ενέπνευσε.

Μιλώντας με την κυρία Βάσω, πολύ καλή φίλη και εξαιρετική μαγείρισσα, για τη νέα μας προσπάθεια, μου ανέφερε το λικέρ μύρτο (από τους καρπούς της μυρτιάς) και μου έδωσε να δοκιμάσω μια γουλιά. Το αγάπησα αμέσως, το άρωμά του, το χρώμα του και γεμάτη ενθουσιασμό τη ρώτησα πού βρίσκονται αυτά τα φυτά, για να φτιάξω και εγώ το δικό μου. Εκεί, ακριβώς μπροστά μου, στο οικόπεδο όπου σχεδιάζαμε το νέο μας εγχείρημα, οι μυρτιές λικνίζονταν ήσυχα, στον απογευματινό αέρα. Δεν είχα ιδέα ότι καθώς περπατούσαμε και μετράγαμε τα κτίρια, τα πόδια μας αγγίζαν ένα τοπικό συστατικό. Και σκέφτηκα: τι άλλο υπάρχει στην Ιθάκη που αγνοώ;

Αυτό σήμανε την έναρξη ενός νέου ταξιδιού, μιας συναρπαστικής αναζήτησης της τοπικής κουλτούρας: διάβασμα, έρευνα, πειραματισμός και συλλογή πολύτιμων προφορικών γνώσεων από τις γιαγιάδες και τις θείες. Ακόμα και ο τοπικός ιερέας κάθισε μαζί μου για να μοιραστεί όσα ήξερε.

Ithaki Restaurants | Ithaca Restaurants | Restaurant Ithaki Stavros | Restaurant Ithaca Stavros | Myrtia Restaurant Stavros Ithaca Greece

Από μαρμελάδα και λάδι μυρτιάς μέχρι αποξηραμένους καρπούς, όπως γίνονταν στην αρχαιότητα. Στον ξυλόφουρνό μας ψήνουμε πάνω σε κλαδιά μυρτιάς, αφήνοντας το άρωμα του λαδιού στα φύλλα να ενισχύει τις γεύσεις των πιάτων μας.

Αυτό το ταξίδι με οδήγησε πέρα από τη μυρτιά: στα χαρουπόδεντρα και στην παρασκευή σιροπιού χαρουπιού — ένα αρχαίο ελληνικό συστατικό (ξέρατε ότι καλλιεργούμε χαρούπια εδώ στην Ιθάκη;), στο μαρινάρισμα κάππαρης και των φύλλων της, στο τουρσί κρίταμου και σταφυλοϋάκινθου, και στη συλλογή άγριου σκόρδου, σπαραγγιών, άγριων χόρτων και βρώσιμων λουλουδιών.

Οι γιαγιάδες μάλιστα μού έχουν πει ότι η χορτόπιτά τους πρέπει να περιέχει 33 διαφορετικά είδη τοπικών άγριων χόρτων, φύλλα που πατούσαμε καθώς τρέχαμε στην κορυφή ενός λόφου για να φωτογραφίσουμε την εκπληκτική θέα.

Αυτή η «αφύπνιση» μέσα μου για τα τρόφιμα που ήταν μπροστά μας, αθέατα και ανεκμετάλλευτα, με οδήγησε να ψάχνω παντού, ψηλά και χαμηλά. Ναι, η αναζήτηση αυτή με κυρίευσε ολοκληρωτικά!

Και πέρα από τα φυσικά, τοπικά υλικά, υπάρχουν οι παραδοσιακοί τρόποι μαγειρικής και οι τεχνικές που αξίζει να διασωθούν, να μάθουμε, να μοιραστούμε και να περάσουν στις επόμενες γενιές. Η θεία μου μας έφτιαξε μια παραδοσιακή τσερέπα (αφού ένας ξάδερφος εντόπισε μια παλιά, φθαρμένη σε γειτονικό αχυρώνα) φτιαγμένη από τοπικό λευκό πηλό και τρίχες κατσίκας. Παραδοσιακά, η τσερέπα λειτουργεί σαν φορητός ξυλόφουρνος, ψήνοντας ομοιόμορφα τα πιάτα κάτω από το καυτό καπάκι της.

Η μυρτιά υπήρξε η αφετηρία όλης αυτής της αναζήτησης. Θεωρείται σύμβολο πάθους, γονιμότητας και θηλυκής ομορφιάς, και αυτό το πάθος θέλω να το μεταφέρω στο εγχείρημά μας, μοιράζοντάς το με τους επισκέπτες μας. Έχει μεταμορφώσει το project μας σε μια αληθινή αποστολή: να γίνουμε φύλακες της ιστορίας της Ιθάκης μέσω της διατροφής, φροντίζοντας και διατηρώντας την τοπική κουλτούρα και κληρονομιά.